düçar
düçar
sif. [fars.] Mübtəla, tutulmuş. Naçaram, mən naçaram; Yaman dərdə düçaram. (Bayatı). □ Düçar etmək – üz-üzə gətirmək, rastlaşdırmaq, məruz qoymaq, uğr
Полностью »прил. подверженный чему-л. (доступный воздействию чего-л.); в сочет.: düçar olmaq nəyə быть подверженным чему-л
Полностью »s.: ~ olmaq to strike*, to overtake*, to befall*; to encounter (d.); xəstəliyə ~ olmaq to be* struck by illness; Onlar bədbəxtliyə düçar oldular Misfo
Полностью »[fars.] прил. кьунвай, акунвай, галукьнавай, кьилел атанвай (мес. са кар, дерт, бала); // düçar etmək чин-чинал гъун, дуьшуьшарун; кьилел гъун (са кар
Полностью »sif. ~ olmaq être soumis, -e, subir vt, avoir və arriver vi (ê) felləri ilə ; O, xəstəliyə ~ oldu Il a eu une maladie ; Onlar bədbəxtliyə ~ oldular Il
Полностью »