DƏHNƏ
yüyən. – Atın dəhnəsin almeydilər, dəhnəli-zaddi qaçeydi (Cəlilabad); – Dəhnəni keçir atın ağzına (Zəngilan); – Dəhnə o gejə atın ağzında qalmışdı (Təbriz)
[fars.] сущ. 1. хвалакай ва мс. ччара хьанвай хилен кьил; 2. банд, дегьне (регъверин хвала яд кӀватӀ жедай чка)
Полностью »[fars.] сущ. кьенердин ракьар, дегьне (кьенердин балкӀандин сиве твадай ракьун пай).
Полностью »Farscadır, dəhan (ağız) sözü ilə qohumdur. Çaydan arxın ayrıldığı yerə deyilir. “Gəm” mənası da var (“ağızlıq” deməkdir)
Полностью »i. 1. (yüyənin atın ağzına qoyulan dəmir hissəsi) bit; 2. (dəyirmanda) millpond; 3. (arxın başlanğıcı) weir
Полностью »DƏHNƏ I is. Bənd. Dəyirmanı yatırtdıqda, suyu dəhnədən arxa buraxdılar (S.S.Axundov). DƏHNƏ II is. Cilovun atın ağzına keçirilən hissəsi
Полностью »is. [fars.] 1. Ana xətdən ayrılan arxın, şırımın və s.-nin başlanğıcı. Bu dəhnə sel dəhnəsidir, Lil hökmran, qaya əsir… M
Полностью »is. [fars.] Yüyənin və ya cilovun atın ağzına salınan dəmir hissəsi; cövzə. At dəhnəni çeynəyə-çeynəyə irəli atıldı
Полностью »