I
сущ. верблюд, верблюдица. Dəvə karvanları караваны верблюдов, birhürgüclü dəvə одногорбый верблюд (дромедар), ikihürgüclü dəvə двугорбый верблюд (бактриан)
II
прил. верблюжий. Dəvə güvəni верблюжий горб, dəvə yunu верблюжья шерсть, dəvə mahudu верблюжье сукно, dəvə südü верблюжье молоко, dəvə yükü верблюжий вьюк; dəvə balası верблюжонок, dəvə əti верблюжина, верблюжатина
◊ dəvənin qanadı olsaydı, uçurmamış dam qoymazdı хорошо, что верблюд не летает; dəvəni toya çağırdılar: ya suya, ya da oduna верблюда пригласили на свадьбу: возить дрова или воду (о том, кому дают всякие поручения, но труд его не оплачивают); dəvədən böyük fil var есть люди (инстанции) повыше, посильнее; dəvə gördünmü? – izini də görmədim знать не знаю; и слыхом не слыхал и видом не видал; dəvə nalbəndə baxan kimi (baxmaq) смотреть как баран на новые ворота; dəvəsi ölmüş ərəbəm я человек хожалый, куда хошь пожалуй; dəvəni çömçə ilə sulamaq как (что) слону дробина; dəvənin quyruğu yerə dəyəndə когда рак на горе свистнет, когда хвост верблюда коснётся земли (т. е. никогда); dəvə kimi kinli мстительный, злопамятный; dəvə kini saxlamaq быть злопамятным, мстительным; boyu var dəvəcə, ağlı yoxdur zərrəcə велик телом, да мал разумом; gözü qızmış dəvə kimi точно взбесившийся верблюд