DAĞDAR

sif. [ fars. ] klas. Dağlı, ürəyi dağlı, çox kədərli, yaralı. Dağidar ürək.
// İs. mənasında. Ürəyi dağlı adam.
Ey sariban, qətarimizi kuyi-yarə çək; Rəhm et, bu dağidarları laləzarə çək. S.Ə.Şirvani.

□ Dağ(i)dar etmək məc. – yaralamaq, dağlamaq.
DAĞDAĞANLIQ
DAĞDİBİ

Значение слова в других словарях

до́лжен капитализи́ровать курча́вость ме́льничий о́даль оригина́льничать сорочи́ны умиля́ться гора́л допи́ливаться драгла́йн отпрепари́ровать поте́шка ру́хлядь ирань imbed missilery necromantic sharkbait shoot-'em-up sunder давильный живить истерика разом