is. Yıxılmaq, uçulmaq, dağılmaq və ya sökülmək nəticəsində əmələ gələn yığın, qalaq, töküntü; xarabalıq. Müharibə nəticəsində əmələ gəlmiş dağıntı.
сущ. 1. разрушение. Müharibə dövrünün dağıntıları разрушения времён войны 2. разруха. Aclığa və dağıntıya qarşı mübarizə aparmaq вести борьбу с голодо
Полностью »i. 1. destruction, demolition; tam ~ complete / utter destruction; yanğın ~sı destruction by fire; küçənin ~ları demolitions of the street; 2
Полностью »сущ. цӀвеяр; чкӀай, уьцӀей дараматрин ва мс. амукьаяр, хараяр, кӀалубар; харапӀаяр.
Полностью »Dağ-ıl-maq, dağ-ıt-maq sözləri gəstərir ki, kök dağfeilidir. İndi bu feil müstəqil işlədilmir. (Bəşir Əhmədov
Полностью »