DİBÇƏK
сущ. чуква, гетӀе (цуьквер ва мс. цадай).
dibcik sözünün təhrifi Tüfəng qundağının döşə dirənən enli hissəsi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Padşahın adamları özlərini elə itirdilər ki, bilmədi
Полностью »I сущ. горшок (цветочный). Gül dibçəyi цветочный горшок II прил. горшечный. Dibçək gili горшечная глина
Полностью »is. İçinə torpaq tökülərək gül, kol və başqa bitkilər əkilən qab. Gül dibçəyi. Saxsı dibçək. – Əhməd durub o biri otağa keçdi, hər əlində bir dibçək q
Полностью »