DİKƏLTMƏK
гл. 1. тик акъвазарун, тик гьалдиз гъун, тик(диз) кьун (хкажун); тикарун (мес. кьил); 2. пер. кӀвачел акьалдарун, арадиз акъудун, аслу тушир гьалдиз гъун.
Yumşaq, yumşal sözlərinin qədim törəmə kökü yumşa kəlməsi olduğu kimi, dikəltmək sözünün də kökü tarixən dikə olub
Tam oxu »глаг. разг. 1. nəyi выпрямлять, выпрямить что (сделать прямым что-л. согнутое, искривленное; распрямить
Tam oxu »f. 1. Dik vəziyyətə gətirmək, dik tutmaq, dik qaldırmaq. [Rüstəm bəy:] Mahmud, Mahmud!… Başını bir az dikəlt… N
Tam oxu »