DİRİGÖZLÜ

sif.
1. Canlı, diri.
[Əsgər:] Mən arşını iki şahılıq çiti görməmiş almayıram; Halbuki dirigözlü arvad ola! Ü.Hacıbəyov.

2. İtigörən, zirək.
Bu uşaqlar dirigözlü, təpədən-dırnağa qədər silahlanmış düşmənlə vuruşurdular… M.Rzaquluzadə.

3. zərf Diri-diri, diri halda.
Onlar aralığa salıb Alıxan ağanı dirigözlü tutdular. S.Rəhimov.

Синонимы

  • DİRİGÖZLÜ dirigözlü bax diri
  • DİRİGÖZLÜ canlı
  • DİRİGÖZLÜ zirək — cəld
DİRİCƏ
DİRİJÁBL

Значение слова в других словарях