DİŞLƏM
сущ. кил. dişlək 1,2); dişləm-dişləm etmək кӀас-кӀас авун, сас-сас авун, саралай авун, сас акьун тавур чка тун тавун.
I сущ. 1. см. dişlək (2) 2. стомат. прикус (положение зубов при сомкнутых челюстях). Dişləmin düzəldilməsi исправление прикуса, çəp dişləm косой прику
Tam oxu »is. bax dişlək 1 və 2-ci mənalarda. □ Dişləm-dişləm etmək – hər yerini dişləmək, dişlənməmiş yer qoymamaq
Tam oxu »