DOĞRUÇU

прил. 1. дуьз рахадай, дуьз лугьудай, дуьзвал кӀани, ттаб тийир, дугъри; дуьзена; doğruçu adam дуьзена кас; 2. гьакъикъи.
DOĞRUCULLUQ
DOĞRUÇULUQ

Значение слова в других словарях