DUYĞUSUZ

прил. 1. гьиссуз, гьисс авачир, за затӀни гьисс тийир, кьатӀун авачир ва я кьатӀунар зайиф хьанвай; // юргъунвиляй ва мс. суст хьайи гьалдиз атанвай; 2. пер. гьар са куьнив къайиз эгечӀдай, са куьнизни фикир тагур, са куьникайни эсер тежер.
DUYĞULU
DUYĞUSUZLUQ

Значение слова в других словарях