DUZAQ
сущ. 1. кьулар, ккам, ракьар, желе, тур (къушар, вагьши гьайванар кьун патал); 2. пер. гьилле, фенд; duzaq qurmaq ракьар кутун, кьулар кутун, гьилле туькӀуьрун.
1. Tələ, cələ. 2. Məcazi mənada: hiylə, kələk, tələ. İraqdı yollarım, rahimdi uzaq, Canansız cahan mənim üçün duzaq
Полностью »сущ. ловушка: 1. приспособление для поимки зверей, птиц и т.п. 2. перен. специально подстроенная кем-л
Полностью »is. Quş və vəhşi heyvan tutmaq üçün alət; tələ, cələ. Tülkü iki dəfə duzağa düşməz. (Ata. sözü). // məc
Полностью »