DINQIR

is. məh.
1. Qavala oxşayan çalğı aləti.
Qapıda qulluq edən uzunsaçlı müridlərdən biri dınqır çalmağa başladı. S.Şamilov.
[Cahandar ağa Molla Sadığa:] – Kəs səsini, dınqıra süzən qurumsaq! İ.Şıxlı.

2. Kiçik qutu.
3. bax danqır.
DINQILTI
DIRILDAMAQ

Значение слова в других словарях