sif. dan.
1. Səliqəsiz, tör-töküntülü, pinti. Dələgey qız.
2. Evində oturmayıb, ora-bura qaçıb söhbət etməyi sevən. Dələgey arvad.
разг. I сущ. неряха II прил. неряшливый, неопрятный, нечистоплотный (о человеке)
Полностью »(Bakı, İmişli, Şamaxı) pinti. – Əğez, Gülboci belə dələgeydü ki, bi dənə öy-eşigi var ki, it günündə; – Səlmi bilirsən nə dələgeydü, bir ignə sanca bi
Полностью »