DƏRUN

is. [ fars. ] klas.
1. İç, daxil.
2. məc. Qəlb, ürək.
Çapdı dərunumu cəlalın şövqi; Ağlımı uğratdı zayə qaşların. Aşıq Qərib”.
[Həsənqulu bəy:] Bu qədər çirkin ürəkli və qara qəlbli adamlar içində bir nəfər saf dərun və qəlbi pak adam görmək necə böyük xoşbəxtlikdir. Ü.Hacıbəyov.
Sonra gözlərini onlardan çəkib öz dərununa, qəlbinə çevirdi. Ə.Əbülhəsən.

DƏRSSİZ
DƏRUNİ

Значение слова в других словарях