DƏXALƏT

is. [ ər. ] köhn. İşə qarışma, müdaxilə etmə.
□ Dəxalət etmək (eləmək) – qarışmaq, müdaxilə etmək. Dəccal da edir cümlə işə indi dəxalət; Qanun adı dillərdə fəqət qaldı, daduşcan! “Mol. Nəsr.
” Olmaz bu ki, hər əmrə dəxalət edə fəhlə; Dövlətli olan yerdə cəsarət edə fəhlə. M.Ə.Sabir.

DƏHYEK
DƏXİ

Значение слова в других словарях