[Qulamhüseyn:] Üstümü unlu görüb adımı dəyirmançı çağırma.
// Dəyirman sahibi.
DƏYİRMANÇI
is. Dəyirmanda un üyütməklə məşğul olan adam. Dəyirmançının şahidi kömbəçi olar. ( Ata. sözü ).
// Dəyirman sahibi.
// Dəyirman sahibi.
сущ. мельник (работник на мельнице, мукомол) ◊ üstümüzü unlu görüb, adımızı dəyirmançı çağırmayın не судите о нас по одёжке; çünki oldun dəyirmançı –
Полностью »сущ. регъуьхъбан; регъуьн иеси; hər kəsin bir dərdi var, dəyirmançının da su dərdi. Ata. sözü вири гъуьруьн, регъуьхъбан цин къайгъудик жеда
Полностью »