DƏYƏNƏK
сущ. 1. чумахъ, лаш (къекъвей кьил галай); 2. пер. вагьрам, гуж, зур манада; 3. пер. пая, паякьул (кьезил экъуьгъун); ** dəyənək kimi а) лаш хьтин, кьуру, кӀеви (мес. фу); б) пая хьиз, тим-тик, дуьм-дуьз, юзан тийиз (мес. акъвазун).
is. 1. Bir başı toppuz çomaq, əl ağacı. Çoban dəyənəyi. Dəyənək ilə vurmaq. – Əvvəli hənək, axırı dəyənək
Полностью »I сущ. 1. палка (очищенная от побегов часть ветки). Zoğal dəyənəyi кизиловая палка 2. дубина, дубинка (толстая палка)
Полностью »i. 1. bludgeon, cudgel; ~lə döymək bax dəyənəkləmək; dəyənəklə döyülmək bax dəyənəklənmək; ~lə döydürmək bax dəyənəklətmək; 2
Полностью »Dəymək feilindən düzələn isimdir. Döyənək qəlibi üzrə əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »