FINDIQBURUN

sif. Balaca, girdə və ucu bir qədər qalxıq burnu olan. Fındıqburun uşaq.
[Nisə xanım Şeydaya:] Nə olub? Yoxsa körpə [Vahidovların] fındıqburun nəslinə çəkib? Ə.Məmmədxanlı.

FINDIQ
FINDIQÇA

Значение слова в других словарях