FAYTON
\[yun. əfsanəvi addan\] файтун, фаэтон (1. винел пад ахъайиз кӀев жедай кьудпипӀен балкӀандин араба; 2. кузов ахъа кьезил автомобил).
I сущ. фаэтон: 1. конная коляска с откидным верхом. Faytona minmək садиться на фаэтон, fayton tutmaq нанимать фаэтон 2
Tam oxu »[yun. əfsanəvi addan] 1. Üstü açılıb-örtülən dörd bucaqlı at arabası. [Dilbər:] Mən həmişə oradan evə faytonla gəlirdim
Tam oxu »