fütuhat
Ərəbcə fəth sözü ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
FÜTUH(AT) ə. «fəth» c. 1) fəthlər, qələbələr; 2) t. işğal etmə, tutma; 3) qalib gəlmə, qələbə
is. [ər. “fəth” söz. cəmi] 1. Bax fəth. 2. məc. Mübarizə, çalışma, zəhmət və s. nəticəsində əldə edilmiş şeylər