Lüğətlərdə axtarış.

Gürcüstanda mədən sənayesi yüzillər boyu mövcuddur. Bu gün Gürcüstanın mineral sənayesi manqan, mis və müxtəlif növ daşları istehsal edir. Gürcüstan iqtisadiyyatı son illərdə əhəmiyyətli bir iqtisadi inkişaf yaşasa da, dağ-mədən və metallurgiya sektorunda inkişaf nəzərə çarpmadı. == Tarix == Gürcüstanda metal mədəni e.ə. VI-V minilliklərdə mislə başladı. Qızıl mədəninin fəaliyyəti də də qədim zamanlardan bəri mövcuddur. XVII əsrdə gümüş mədənləri Gürcüstan üçün, xüsusən İmeretidə əsas zənginlik mənbəyi olaraq qalırdı, mis hasilatı isə on səkkizinci əsrin əvvəllərində Kartlidə inkişaf etmişdi.Sovet dövründə Gürcüstanda arsen, barit, bentonit, kömür, mis, diatomit, qurğuşun, manqan, zeolit və sink daxil olmaqla bir sıra minerallar çıxarılırdı. Bu mineralların çoxu az miqdarda olmasına baxmayaraq hələ 2005-ci ildə də istehsal olunurdu. Filiz ehtiyatları tükənsə də, ölkə bir əsrə yaxın yüksək dərəcəli manqan filizinin əsas istehsalçısı olmuşdur. Manqanın bir hissəsi Gürcüstan daxilində ferro ərintisi istehsalı üçün istifadə edilmişdir.

Hegelçilik (alm. Hegelschule‎: Hegel məktəbi) — Hegel irsinə əsaslanan fəlsəfi istiqamət. 1930-cu illərdə Almaniyada yaranıb. XIX əsr və dərhal iki partiyaya bölündü, Fransa İnqilabı dövrünün parlament fraksiyalarına bənzətməklə, David Strauss tərəfindən sol və sağ Hegelçilik kimi təyin olundu. == Sağ hegelçilik == Sağ Hegelçilər və ya onları da adlandırdıqları kimi, Köhnə Hegelçilər (İohann Qabler, Hinrixs, Göşel, Daub, həmçinin Herman fon Keyzerlinq) mühafizəkar mövqelər tuturdular. Onlar Hegeli lüteran ortodoksluğu prizmasından oxudular və onun təlimində hər şeydən əvvəl mütləq idealizmi gördülər. Tanrı tarixdə təqdirəlayiq və ardıcıl olaraq özünü göstərir və dövlət nizamı (almanca, hər şeydən əvvəl) ali ədalətin həqiqi ifadəsidir. Popper Almaniyada hegelçiliyin uğurunu və yayılmasını məmurları alman universitetlərinə nəzarət edən Prussiya dövlətinin dəstəyi ilə əlaqələndirir. Daha sonra xalqların mübarizəsi (milli ruhların rəqabəti) kimi tarixin Hegelçi ideyaları və müharibənin tarixin dialektik məqamı kimi qəbul edilməsi Alman Milli Sosializmi tərəfindən qəbul ediləcəkdir. Sağ hegelçilərə solçular, ya da onları da Gənc Hegelçilər deyirdilər.

Mehdiçilik (ər.Məhdi;"rəhbərlik edilmiş", "düz yola çıxarılmış") — müsəlmanlarda dini inam, etiqad. Dini əfsanə və rəvayətlərə görə qiyamət günü əfsanəsində zühur edərək Dəccalı öldürüb, yer üzündə əmin-amanlığı və ədaləti pərpa edəcəkdir. Mehdiyə inamla əlaqədar olan mehdiçilik orta əsrlərdə geniş yayılmışdır. Şiə təriqətində "sahib əz-zaman" ("Dövrün hakimi", "Zəmanənin sahibi") adlandırılan Mehdi qeyb olmuş on ikinci imamdır. Mehdiçilik təlimi öz ictimai mahiyyəti etibarilə yəhudi və xristian dinlərində İsanın zühur etməsi əfsanəsi ilə yaxından səsləşir.

Meşə təsərrüfatı — istehsal sahəsi: meşələri öyrənmək, qeydiyyata almaq, yeni meşələr salmaq, onları yanğından, xəstəlik və zərərvericilərdən qorumaq, meşələrin qoruyucu və sutəmizləyici funksiyasını saxlamaqla, xalq təsərrüfatının meşə materialına olan tələbatını ödəmək məqsədi ilə meşələrdən səmərəli istifadə olunmasını təmin edir. Meşə təsərrüfatı meşədən odun, dərman və texniki xammal, yeyinti məhsulları və s. istehsal edir. Meşədən torpaq və suqoruyucu, iqlim saflaşdırıcı, kurortoloji, rekreasiya və s. məqsədlər üçün istifadə olunur. Meşə təsərrüfatının əsas vəzifələrindən biri də meşələrin bərpası və yeni meşəliklər salınmasıdır. == Meşə təsərrüfatının kimyalaşdırılması == Meşə təsərrüfatında kimyəvi vasitələrdən istifadə olunması; Meşə təsərrüfatı kimyalaşdırılması özündə aşağıdakıları cəmləşdirir: meşənin ziyanverici cücülərdən və xəstəliklərdən qorumaq üçün, tingliklərdə və meşə əkinlərində alaq otları ilə mübarizədə pestisidlərin istifadə olunması; tingliklərdə əkin materialının keyfiyyətini, davamlılığını, boy artımını yüksəltmək məqsədilə mineral gübrələrdən istifadə olunması; meşə yanğınlarını söndürmək üçün kimyəvi vasitələrdən istifadə edilməsi və s.

Yeni hegelçilik və ya neohegelçilik — XIX əsrin sonu və XX əsrin əvvəllərində Hegel fəlsəfəsinin ruhunun qismən canlandığı fəlsəfə istiqaməti. Neohegelçilik 1865-ci ildə Ceyms Hatçison Stirlinqin "Hegelin sirri" kitabının nəşrindən sonra İngiltərədə yaranıb. XIX əsrin sonlarında bu cərəyan geniş vüsət aldı və pozitivizmin və materializmin hökmranlığına cavab kimi qəbul edildi. Onun ingilisdilli ölkələrdə ən böyük nümayəndələri Tomas Qrin, Frensis Bredli, Roys Cosayya, Con Mak-Taqqart və həmçinin Robin Kollinqvud idi. XX əsrin 20-ci illərinin sonlarında Böyük Britaniyada inkişaf etmiş analitik fəlsəfə və Amerika praqmatizmi və neorealizmi ilə rəqabətə tab gətirə bilməyən mütləq idealizm məktəbi (anqlosakslar neohegelçiliyi) fəaliyyətini dayandırdı. Bununla belə, Hegel metodu sosial elmləri həmişəlik tərk etmədi, çünki Fukuyamanı müasir ingilisdilli neo-Hegelçi adlandırmaq olar. XIX əsrdə Hegelin təlimi Auqusto Vera vasitəsilə İtaliyada yayıldı. XX əsrdə italyan neo-hegelizmi Covanni Centile və Benedetto Kroçe adları ilə təmsil olunur; tendensiya Hollandiya və Fransada da yayılmaqdadır. Sonuncu halda, hegelçilik ekzistensializmlə birləşir. 1930-cu ildə Hollandiyada neohegelçiliyin mərkəzi — Beynəlxalq Hegel İttifaqı quruldu, qurultayları Haaqada (1930), Berlində (1931) və Romada (1934) keçirilib.