is. məh.
1. Bağ, ip. Atı gözəklə hörükləmək. Çuvalın gözəyini bağlamaq. Məfrəşin gözəyi.
2. Toxunma şeyin yırtılmış, çürümüş və ya yanmış yerini yenidən toxumaqla salınan yamaq.
сущ. 1. диал. верёвка для затягивания чувала (большого мешка) 2. штопка (заштопанное место)
Полностью »I (Ağdaş) iynə. – Torvaların ağzını gözəknən tik II (Cəbrayıl, Qax, Salyan, Yevlax) çuvalın ağzında olan ilmək
Полностью »Çuvalın ağzını kəndirlə bağlamaq üçün gözəklər (петля) tikirlər. Sözün kökü göz ismi ilə bağlıdır (“stolun gözü” deyirik), -ə şəkilçisi feil düzəldir
Полностью »