GƏTİRİCİ


1. is. köhn. Malını dükanda deyil, gəzdirərək satan, ayaq üstə alver edən adam; küçə alverçisi.
Bir gün gətiricidən bir baş pendirə ancaq bir manat 30 qəpik verdim. C.Məmmədquluzadə.

2. Sif. xüs. Axıdıb gətirən, çatdıran, nəql edən. Gətirici kanal.
GƏŞT
GƏTİRİLMƏ

Значение слова в других словарях