GİRMƏ₂

is. məh. Kolluq, kol-kosluq.
Kəsdilər girməni Cəbilə Osman; Verməsin arxaya keçməyə aman. H.K.Sanılı.

Синонимы

  • GİRMƏ girişmə — soxulma — batma
  • GİRMƏ sancma
GİRLİ
GİRMƏ₁

Значение слова в других словарях