GUŞƏNİŞİN

fars. guşə – bucaq, künc; nişin – nişəstən feilinin kökü olub, mürəkkəb sözlərdə “oturan”, “oturmuş” mənalarını verir

Cəmiyyətdən, adamlardan qaçan adam, asket, zahid. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Ondan sonra ya gərək özümü öldürəm, ya da ki guşənişin olub evdə oturam, camaat üzünə çıxmayam. (“Koroğlu ilə Bolu bəy”)