GÜNDÜZKÜ

sif. Gündüz olan; gecə deyil, gündüz baş verən. Gündüzkü əhvalat.
– Elə güc gəldi ki, ona ağrılar; Gündüzkü dərdini tamam unutdu. B.Vahabzadə.

GÜNDÜZ
GÜNEY

Значение слова в других словарях