GÜZ
сущ. устар. см. payız
сущ. куьгьн. 1. зул; // зулун; güz alması зулун ич; 2. нугъ. кьве никӀин арада авай часпар, мезре; цан цана амай чка
Полностью »I (Əli Bayramlı, Sabirabad, Salyan) bax küz II (Əli Bayramlı, Xanlar, Sabirabad, Salyan) 1. payızlıq şum (Əli Bayramlı, Sabirabad, Salyan) 2
Полностью »is. köhn. 1. Payız. Güz almasıtək al yanaqlum… “Dədə Qorqud”. 2. məh. İki əkin sahəsi arasında sərhəd; şumlanıb qalan yer
Полностью »