HÖRMƏTCİLLİK

is. Hörmətcil adamın xasiyyəti; hörmət etmə, ehtiram bəsləmə; hörmətkarlıq.
Əlyarov qarının bu yaşda belə əlli-ayaqlı tərpənməyini, hörmətcilliyini görəndə istər-istəməz yumşalıb gülümsündü. M.Hüseyn.

Синонимы

  • HÖRMƏTCİLLİK mehribançılıq — gülərüzlülük — xeyirxahlıq — səmimilik
  • HÖRMƏTCİLLİK diqqət — iltifat

Антонимы

  • HÖRMƏTCİLLİK HÖRMƏTCİLLİK – KOBUDLUQ Hörmətcilliyinə hörmətcildi, amma kobudluğu da var (“Azərbaycan”)
HÖRMƏTCİL
HÖRMƏTÇİ

Значение слова в других словарях