harın
harın
прил. 1. хъсан хуьникди (къуллугъ авуникди) куьк хьанвай, къизмиш хьанвай; туьнт (мес. шив, бугъа); 2
Полностью »Har hissəsi farslarda “qudurğan” anlamında işlədilir. -ın şəkilçisi üst-ün, sər-in sözlərindəki ilə qohumdur
Полностью »HARIN – BAŞIAŞAĞI Harın adamdır (“Ulduz”); Çox hörmətcil, başıaşağı adamdır (S.Qədirzadə)
Полностью »прил. 1. горячий, нетерпеливый, резвый (о коне) 2. сытый: 1) откормленный, упитанный 2) пренебр. богатый, живущий в достатке 3
Полностью »sif. 1. Yaxşı bəslənməkdən, yaxşı baxılmaqdan kökəlmiş, qızğınlaşmış, azğınlaşmış; tünd. Harın dayça
Полностью »