HEYSİYYƏT

is. [ ər. ] Mənlik, şan, şərəf, qürur; mənlik hissi.
Eşqin atəşində o yandırmadı; Böyük mənliyini, heysiyyətini. B.Vahabzadə.

Синонимы

  • HEYSİYYƏT HEYSİYYƏT Başqalarından mərhəmət istəmək, öz heysiyyətini ayaqlar altına atmaq deməkdir (M.İbrahimov); İZZƏTİ-NƏFS Mənim bu sifarişim nə qədər səmimi
  • HEYSİYYƏT ləyaqət — nüfuz — qədr-qiymət — məziyyət
  • HEYSİYYƏT namus — vicdan — şərəf
  • HEYSİYYƏT mənlik — şəxsiyyət
HEYRƏTLİ
HEYSİYYƏTLİ

Значение слова в других словарях

дроздо́вый изволо́ка образова́ние отсевно́й переха́ивание по-октя́брьски пролёточка пуска́тель устла́ть цели́нный певу́честь постоя́нно -хищать all-embracing anthropocentrism binominated branchia ingénue mandrel Miranda priest-hole мебельщик оборка обувщик синьор