is. [ər.] 1. Öz vətənini tərk edib başqa bir yerə getmə, köçmə; mühacirət. □ Hicrət etmək (qılmaq) – öz vətənini tərk edib başqa bir yerə getmək, köçm
Полностью »сущ. устар. 1. эмиграция (вынужденное или добровольное переселение из своего отечества в другую страну) 2
Полностью »[ər.] сущ. гьижрет (1. жуван хайи ватан терг авуна маса чкадиз фин, куьч хьун; hicrət etmək (qılmaq) гьижрет авун, жуван ватан терг авуна маса чкадиз
Полностью »ə. 1) 622-ci il iyulun 16-da Məhəmməd peyğəmbərin öz azsaylı tərəfdarları ilə Məkkədən Mədinəyə köçməsi; müsəlman qəməri təqviminin başlanğıcı; 2) köç
Полностью »Təxminən 570-ci ildə Məkkənin tanınmış və hörmətli ailələrindən birində oğlan uşağı anadan olur. Uşağın adını Məhəmməd qoyurlar
Полностью »öz vətənlərindən dini inanclarına görə təqiblərə məruz qalan insanların başqa yerə köçməsidir. Hicrət niyyət etməklə başlayar
Полностью »