HÖNKÜRTÜ
сущ. кӀевиз (ван алаз, рикӀ хъуткьуниз, рикӀ къекъягъиз) шедамаз акъатдай ван; hönkürtü vurmaq (qoparmaq) кӀевиз (ван алаз, рикӀ хъуткьуниз, рикӀ къекъягъиз) шехьун.
is. Hönkürüb ağlayarkən çıxarılan səs. Lələ ilə dayənin hönkürtü ilə ağlamalarını görən Kiçikbəyim də özünü saxlaya bilmədi
Полностью »сущ. рыдание (громкий плач, судорожное всхлипывание). Arvadların hönkürtüsü рыдания женщин; hönkürtü ilə ağlamaq плакать навзрыд, рыдать
Полностью »HÖNKÜRTÜ – QƏHQƏHƏ Sevincimdən hönkürtü ilə ağladım (M.Talıbov); Hər tərəfdən qəhqəhələr ucaldı (S.S
Полностью »