HƏMİYYƏT
[ər.] сущ. ягь, гъейрат, намус, таъсиб (дигедин-ватандин, хзандин).
is. [ər.] Vətən, ailə qeyrəti, namus, təəssüb. Min elm deməkdənsə həmiyyət gərək olsun; Sözdən nə bitər, işdə həqiqət gərək olsun
Полностью »сущ. устар. 1. преданность (интересам родины, семьи и т.д.). Həmiyyət göstərmək показать (проявить) преданность кому-л
Полностью »həmiyyət olmax: (Qarakilsə) muğayat olmaq. – Dedim uşaxlar, bizim heyvanlardan həmiyyət olun, mən gedim
Полностью »