1. Avara, sərsəri, veyil, heç bir işlə məşğul olmayan. Hərcayi adam.
– Ələsgərəm, doğru yoldan azmaram; Hərcayi gözələ tərif yazmaram.
Şəhərlərdə müxtəlif hərcayi və macəracu ünsürlərin baş qaldırıb, talanlar yaratmaq qorxusu yaranmışdı.
// Zərf mənasında. Boş-boş, avara-avara, veyil-veyil.
Vəqt oldu çıxıb küçədə cövlan edəsiz siz; Hərcayi gəzib, hər yeri seyran edəsiz siz.
// İs. mənasında.
Hərcayidən, müxənnəsdən, nadandan; Nə söz qaldı sənətkara dəyməmiş?
Hiyləgər, hərcayi, yaltaq, tamahkar; Xalq içində, dost yanında olar xar…
2. Mənasız, boş. Hərcayi iş.
– [Hacı:] Hərcayi söz danışırsan!
İçəridən … zarafatlaşan cavanların hərcayi sözləri eşidilirdi.