HƏŞƏMƏT

is. [ ər. ] Əzəmət, böyüklük, ululuq, şan və calal.
Tarxan Nüşabənin həşəmət və əzəmətinə heyran qalmışdır. A.Şaiq.

Синонимы

  • HƏŞƏMƏT əzəmət — dəbdəbə — cəlal — təmtəraq
HƏŞƏM
HƏŞƏMƏTLİ

Значение слова в других словарях