İŞTAH(A)

[ər.] суш. 1. иштагь, иштягь, тебягь, тӀуьн кӀан хьунухь, тӀуьниз авай майилвал; 2. пер. гьевес, кӀанивал, мурад; // iştah(a) ilə, iştahla а) иштягьдалди, гьевесдалди, лезетдалди, вил ичӀивилелди (мес. тӀуьн); б) пер. иштягь аваз, гьевес аваз; ** iştahası açılmaq иштягь ахъа хьун, тебягь ахъа хьун, тӀуьн кӀан хьун; iştahası böyük olmaq иштягь еке (чӀехи) хьун, рикӀиз гзаф еке затӀар кӀан хьун, вичелай алакь тийир, вичиз лайих тушир затӀара вил ттун; iştahası çəkmək иштягьди чӀугун, тебягьди чӀугун, рикӀи чӀугун, рикӀиз кӀан хьун; iştahası küsmək иштагьди хъелун, иштягь квахьун (чӀур хьун, тахьун), рикӀи чӀугун тавун, рикӀиз кӀан тахьун, нез кӀан тахьун.