İCAB

[ ər. ] : icab etmək kit. – lazım olmaq, lazım gəlmək: vacib, labüd, zəruri olmaq.
Həqiqi inqilab nə qədər ki, dedikcə, böyük bir əmrdir, bu böyük əmri yerinə yetirmək üçün də … amal və əfkarı uca olan adamların meydana çıxması icab edər. Ü.Hacıbəyov.
Bunun üzərində danışmaq icab edirdi, halbuki gecə keçdiyindən [müəllimin] yuxusu gəlirdi. S.Hüseyn.

Синонимы

  • İCAB vacib — labüd — zəruri
  • İCAB icab bax tələbat
İBTİLA
İCAD

Значение слова в других словарях