i. tib. paralysis, palsy; uşaq ~i infant paralysis; ~ vurmaq, ~ olmaq to be* paralysed
i. tib. paralysis, palsy; uşaq ~i infant paralysis; ~ vurmaq, ~ olmaq to be* paralysed
is. [ər.] 1. Orqanizmin hər hansı bir hissəsini və ya üzvünü normal fəaliyyətdən qoyan xəstəlik. İflic olmaq
Полностью »I сущ. 1. паралич: 1) болезнь, выражающаяся в утрате двигательных функций какого-л. органа. Birtərəfli iflic паралич одной стороны, yuxarı ətraf iflic
Полностью »[ər.] сущ. 1. фалуж; iflic vurmaq фалужди ягъун; // фалужди янвай кас; 2. пер. шулувал, карда суствал, пассиввал, гьерекатсузвал
Полностью »İFLİC (tib.), FALİC (köhn.) Evlənmək dursun kənarda, bu azardan [Mahmud] divanə olub çöllərə düşə bilər, falic olar
Полностью »