İLLƏT
[ər.] сущ. иллет (1. азар, хестевал, хенеквал; бедендин нукьсан, кимивал; 2. са затӀуниз себеб жедай гьал, асул себеб; 3. макьсад, мурад, ният).
is. [ər.] 1. Xəstəlik, azar. Mən zaminəm ki, olmaya bir illət ilə fövt; Hər xəstəyə dava edələr gər şərab ilə
Полностью »сущ. устар. 1. хворь, болезнь 2. порок (физический недостаток) 3. причина (обстоятельство, явление, обусловливающее другое явление) 4
Полностью »I (Quba) xəstəlik adı II (Salyan) məqsəd, fikir. – Sə:n nəsə başqa illətin var, özün dimirsən
Полностью »ə. 1) xəstəlik, naxoşluq; 2) qüsur, əskiklik, nöqsan, əyər-əskik; 3) dəlil, əsas, sübut; 4) səbəb; 5) məqsəd, qayə
Полностью »