is. vexation f ; offense f ; outrage m
is. vexation f ; offense f ; outrage m
сущ. бейкефвал, рикӀин тӀарвал, араяр акьун, инжиклувал, наразивал, хъел хьунухь; бейкеф хьуниз себеб жедай гьал, кар; // araya inciklik salmaq арада
Полностью »İNCİKLİK – RAZILIQ Zoranın sifətində dərhal inciklik əlaməti göründü (S.Vəliyev); Arvad razılıq verib, kəbin də kəsilib (Mir Cəlal)
Полностью »İNCİKLİK Şöbədə bir inciklik olanda həmişə əl-ayağa düşüb canfəşanlıq eləyən Qulam, nədənsə bu dəfə laqeydlik göstərirdi (H
Полностью »сущ. обида (чувство горечи, досады, вызываемое несправедливым, оскорбительным отношением к себе). Böyük inciklik большая обида, möhkəm inciklik сильна
Полностью »is. İncimə, küsü, aradəymə, küsüşmə, narazılıq. [Dəlilər] yedilər, içdilər, keflər kökəldi, damağlar cağ oldu, inciklik yaddan çıxdı
Полностью »