İNHİTAT

is. [ ər. ] kit.
1. Düşmə, aşağı enmə, alçalma.
2. Geri getmə, tənəzzül, düşkünlük.
Bir müəyyən qanun üzrədir həyat; Bir doğuş, bir təkamül, bir inhitat. A.Səhhət.
Ənisə islam mədəniyyətinin inhitatı səbəblərini araşdırıb izah edirdi. S.Hüseyn.

İNHİSARÇI
İNİKAS

Значение слова в других словарях