ipləmə
1. сущ. рах. дилитегьер, дили, жуну; 2. f.is. кил. ipləmək.
sif. violent, -e, turbulent, -e ; fou (f -folle)
s. violent, turbulent; mad
ipləmə bax dəli 1
I сущ. от глаг. ipləmək II прил. буйный, необузданный
1. is. dan. Dəlisov, dəlibaş, dəli. İpləmənin biridir. O, lap ipləmə imiş. // Sif. mənasında. Zəncirlə, iplə bağlanmalı olan; zəncirləmə