is. [ər.] Sübut; əsaslandırma, sübut etmə. Ey Füzuli, mən qənaət mülkünün sultanıyam; Səltənət isbatı əynimdə pəlasifəqr bəs
Полностью »сущ. мат. доказательство (система умозаключений, путем которых выводится новое положение). Bu teoremin bir neçə isbatı var эта теорма имеет несколько
Полностью »i. proof, evidence; argument; ~ etmək, ~a yetirmək to prove (d.); təcrübədə ~ etmək to prove in practice; ~ olunmaq to be* proved
Полностью »İSBAT Tez verəsən bu sözlərin isbatın; Nədəndi binası abi-həyatın? (Aşıq Ələsgər); SÜBUT (bax)
Полностью »ə. 1) sübut etmə, təsdiq etmə; 2) dəlil, sübut. İsbati-vücud özünü təsdiqləmə; iştirak etmə
Полностью »Ərəb sözüdür, sübut, müsbət, təsbit sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »\ – önə sürülən bir şeyin həqiqətini göstərməkdə izlənilən təfəkkür müddəti. Sübut etməkdə önə sürülən şey
Полностью »