İSTİMDAD

is. [ ər. ] köhn. İmdad göstərmə, yardıma (köməyə) çağırma.
Sönük vücudu saçar hər dəm atəşin fəryad; Fəqət nə çarə! Əsərsiz bütün bu istimdad. H.Cavid.
O baxışlarda çırpınan ruhum; Dilənir gözlərindən istimdad. A.Şaiq.
Onların iltimas və istimdadına kimsə cavab vermirdi. M.İbrahimov.

İSTİLİKTÖRƏTMƏ
İSTİNAD

Значение слова в других словарях