is. [ər.] 1. Hər hansı bir əməli məqsəd üçün sistematik istifadə etmə, faydalanma, işlətmə. Neft quyularının istismarı
Полностью »I сущ. эксплуатация: 1. присвоение одними людьми продуктов труда других людей. İnsanın insan tərəfindən istismarı эксплуатация человека человеком, fəh
Полностью »I. i. 1. exploitation; 2. (mexanizmi, müəssisəsi və s. ) operation, exploitation; ~ etmək to exploit (d
Полностью »[ər.] сущ. 1. кардик кутун, кӀвалахарун, менфят къачун, файда къачун; istismar etmək кил. istismar 1); 2
Полностью »ə. 1) səmərə əldə etmə, istifadə etmə; 2) təbii sərvətlərdən istifadə etmə; 3) başqasının əməyindən qazanc götürmə
Полностью »Ərəbcə səmərə sözü ilə qohumdur. İsti hissəsi önlük yerində işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »