İSTƏMƏDƏN
прил. кӀанивал авачиз, рикӀ алачиз, гуьгьуьл авачиз, кӀан тийиз, такӀанз-такӀанз; жувакай ихтиярсуз.
zərf İstəmədiyi, arzu etmədiyi halda; ürəksiz, könülsüz. İstəmədən almaq. İstəmədən getmək. // Qeyri-iradi, özü istəmədən, istəməyərək
Полностью »