İTAƏTKAR
прил. послушный, покорный
sif. [ər. itaət və fars. …kar] bax itaətli. Şərif ki hər zaman … [Molla Xəlilin] müti və itaətkar bir müridi idi, bütün bayır işlərini ona gördürərdi
Полностью »s. obedient (to), humble; ~ uşaq obedient child; ~ qarabaş obedient servant; ~ olmaq to be* obedient (to), to obey (to)
Полностью »