KEFSİZLƏMƏK
гл. 1. кефсуз хьун, кьезилдаказ азарлу хьун, нахуш хьун, начагъ хьун; 2. пер. бейкеф хьун, гъамлу хьун, гъарикӀ хьун, перишан хьун.
глаг. 1. приболеть, прихворнуть (заболеть несерьезно, несильно). Uşaq kefsizləyib ребёнок приболел 2
Tam oxu »f. 1. Yüngül xəstələnmək, naxoşlamaq, azarlamaq. Uşaq kefsizləyib. 2. məc. Kədərli və pərişan olmaq, qəmginləşmək, məyuslaşmaq
Tam oxu »