KEFSİZLƏMƏK
недомогать, хворать, заболеть
f. 1. Yüngül xəstələnmək, naxoşlamaq, azarlamaq. Uşaq kefsizləyib. 2. məc. Kədərli və pərişan olmaq, qəmginləşmək, məyuslaşmaq
Tam oxu »глаг. 1. приболеть, прихворнуть (заболеть несерьезно, несильно). Uşaq kefsizləyib ребёнок приболел 2
Tam oxu »гл. 1. кефсуз хьун, кьезилдаказ азарлу хьун, нахуш хьун, начагъ хьун; 2. пер. бейкеф хьун, гъамлу хьун, гъарикӀ хьун, перишан хьун
Tam oxu »